J Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. J Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• J

  Osmanlı alfabesinin ondördüncü harfi olup, ebced hesabında "" harfi gibi, 7 sayısına tekabül eder.

• JAJE

  f. Bâtıl, edebsizce olan söz.

• JAJHA

  f. Saçma sapan söyliyen. Mânâsız ve boş konuşan.

• JAJHAYAN

  f. Saçma sapan söz söyleyenler. Mânâsız ve boş konuşanlar.

• JAJHAYÎ

  f. Mânâsız söyleyicilik.

• JAJHOR

  f. Mânâsız ve mâlâyani şeyler konuşan.

• JAJÎ

  f. Tereyağı ile karışık peynirin tuluma konan şekli.

• JAKETATAY

  Fr. Arkası yırtmaçlı, etekleri uzun ve ön köşeleri yuvarlakça kesilmiş olan resmi ceket.

• JALE

  f. Çiğ. Kırağı. (Bak: Şebnem)

• JALEDAR

  f. Üzerine çiğ düşmüş, kırağılanmış.

• JALE-İ EŞK

  Gözyaşı jâlesi. Kırağı tânesine benziyen gözyaşı.

• JALERİZ

  f. Çiğ saçan, kırağı saçan.

• JANDARMA

  Fr. Yurt içinde asayişi sağlamak gayesiyle meydana getirilen ve orduya mensup silâhlı kuvvet. Ve bu kuvvette yer alan asker.

• JAR

  Zaif, takatsiz, bitkin.

• JARDİNİYER

  Fr. Salonlara süs için konulan ve içine çiçek ekilmek üzere bir sandığı bulunan bir mobilya.

• JARTİYER

  Fr. Çorap bağı.

• JEAN

  Dev. Gayet büyük. Dev cüsseli.

• JEGALE

  f. Çığlık, nâra. * Darı ekmeği.

• JEGAND

  f. Sağlamlık, metanet. * Vahşi ve yırtıcı hayvanların korkunç sesi.

• JEGAR

  f. Küf, kir, pas. * Yüksek ses, nâra.

• JEH

  f. Siğil, sivilce.

• JELATİN

  Fr. Tıbda ve fotoğrafçılıkta kullanılan şeffaf, renksiz ve kokusuz bir cisim. Hayvanların kemik ve kıkırdak gibi kısımlarından elde edilir. * Bir cins kâğıt.

• JENDE

  f. Yamalı, eski. * Eski-püskü. Pejmürde.

• JENDEPUŞ

  f. Yamalı hırka giyen kimse. Fakir.

• JENG

  f. Pas, küf, kir.

• JENG-ÂLUD

  Paslı.

• JENGAR

  f. Kir, küf, pas. * Bakır pası.

• JENGARÎ

  f. Bakır yeşili. Bakır pası renginde olan boya.

• JENG-BAR

  f. Pas saçan.

• JENG-BESTE

  f. Paslı, kirli, küflü, pas tutmuş.

• JENGDAN

  f. Çan. Çıngırak.

• JENG-DAR

  f. Küflü, paslı, kirli.

• JENGELE

  f. Çatal tırnaklı hayvan. * Hayvanda bulunan çatal tırnak.

• JENG-PEZİR

  Paslı, küflü, kirli.

• JENG-YAB

  f. Paslı, küflü, kirli.

• JENK

  Yüzde hâsıl olan buruşukluk.

• JEOLOĞ

  yun. Yer (Arz) ilmi ile uğraşan.

• JEOLOJİ

  yun. Yerin (Arzın) yapı kütlelerini inceleyen ilim kolu.

• JERD

  f. Çok yiyen, obur.

• JERF (JERFA)

  f. Derin. Suyun derin yeri.

• JERFBÎN

  f. Dikkat sâhibi, dikkatli.

• JERFÎ

  f. Derinlik.

• JERFİN

  f. Kapı sürmesi. Kapının ardına konulan dayak.

• JEST

  Fr. Çalım. Mânâlı ve gösterişli hareket.

• JETON

  Fr. Para yerine kullanılan marka. * Telefonlarda veya garsonların kasa ile hasaplaşmasında kullanılır.

• JEY

  f. Göl. * Irmak.

• JIYAN

  f. Kükremiş, kızgın. (Ey yâreli şir-i jiyan, bu hâb-ı gafletten uyan.)

• JİK

  f. Yağmur damlası. * Kirpi.

• JİKASE

  f. Kirpi.

• JİLE

  Yelek.