A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• A'CEZ

  En âciz. Çok kudretsiz. * Mak'adı etli ve yumru olan.

• ACEZE

  (Âciz. C) Âcizler. * Düşkünler, zayıflar.

• ACİB

  Hayret veren. Şaşılacak şey.

• ACÎB

  Şaşılan ve hayret uyandıran şey. Benzeri görülmeyen. Garib. Taaccüb olunan şey.

• ACÎBE

  Alışılmış surette olmayan. Çok hârika. Acib ve garip, hayret verici, şaşılacak şey.

• ACİBE-İ HİLKAT

  Her zaman yaratılan şekilden farklı olarak yaratılmış olan. (Meselâ: Normalinden çok fazla büyük cüsseli veya üç ayaklı olmak gibi)

• ACİC

  Sesi yükseltmek.

• ACİL

  Sonraya bırakılmış. Bir vâdeye bağlı. * Ahiret.

• ACİN

  Yoğurma, hamur tutma.

• ACİN

  Rengi ve tadı değişmiş pis su.

• ACİNÎ

  Hamur gibi yoğurulmuş, macun kıvamında.

• ACİNİYET

  Mâcun halinde olma. Hamur gibi yoğurulmuş olma.

• ACİR

  Elindekini başkasına kiralayan. Kiraya veren.

• ACİŞ

  f. Üşüme, soğuktan üşüme.

• ACİYY(E)

  (c: Acâyâ) Anası öldüğünden, başka kimsenin sütüyle beslenen çocuk. * Anası sütünü vermeyip yemeği öğrettiği çocuk.

• ACLED

  Yoğurt.

• ACLEZ

  Kavi, sağlam nesne.

• ACM

  (C: Ucum) Beş yaşına girmemiş deve. * Kuyruk dibi. * Isırmak.

• ACMÎ

  İnce fikirli. Akıllı, anlayışlı.

• ACN

  Yoğurma. Ma'cun kıvamına getirme.

• A'CUBE

  (Bak : U'cube)

• ACUL

  Çok acele eden sabırsız.

• ACULÂNE

  Acele edene yakışır suretde.

• ACULİYET

  Acelecilik. Sabırsızlık.

• ACUR

  Kabakgillerden bir hıyar cinsi. Üstü hafif olukludur. Bazıları tüylüce olur.

• ACUZ(E)

  Çok yaşlı kadın. Kocakarı. * Kılıç. * Şarap. * Sırtlan.

• ACUZE-İ ŞEMTA

  Saçı ağarmış kocakarı.

• ACÜR

  Kerpiç, tuğla, kiremit.

• ACÜR

  Kuyruk.

• ACÜR

  Yoğunluk, semizlik, besililik. * Yoğun. * Her nesnenin hacmi ve cüssesi olmak.

• ACÜRÎ

  Kiremitçi, tuğlacı.

• ACÜS

  Almak, kabzetmek. * Gecenin sonu.

• ACÜZ

  (C.: Acâz) her nesnenin dibi, kökü ve sonu. * Yay kabzası.

• ACV

  Çocuğa süt içirmek.

• ACVE(T)

  Medine-i Münevvere hurmalarından bir çeşit, iyi hurma.

• ACZ

  Beceriksizlik. İktidarsızlık. Kuvvetsizlik. Güçsüzlük. Yapamamak. * Zarardan korunmak gücünün olmaması. * Bir şeyin geri tarafı. (İnsandaki kusur sonsuz olduğu gibi, acz, fakr ve ihtiyacına da nihayet yoktur. İnsana tevdi edilen açlık ile nimetlerin lezzetleri tebârüz ettiği gibi: İnsandaki kusur, kemalat-ı Sübhâniyye derecelerine bir mirsaddır. İnsandaki fakr, gına-i rahmetin derecesine bir mikyastır. İnsandaki acz, kudret ve kibriyâsına bir mizandır. İnsandaki tenevvü-ü hâcat, envâ-ı niam ve ihsanatına bir merdivendir. Öyle ise fıtratından gaye ubudiyettir. Ubudiyet ise, dergah-ı izzetine kusurlarını "Estağfirullah" ve "Sübhânallah" ile ilan etmektir. M.N.)

• ACZA'

  Dübürü büyük kadın. * Kumdan yığılmış yüksek tepe.

• ACZ-ALUD

  f. Âcizlik, kuvvetsizlik, güçsüzlük.

• ACZE

  (C.: Acâyiz) Her nesnenin sonu. * Kadın dübürü.

• ACZ-MEND

  Acizlik, mahviyet sâhibi.

• ACZ-MENDÎ

  f. Âcizlik, iktidarsızlık. Fakr.

• AÇALYA

  yun. Fundagillerden, güzel çiçekli bir bitki ve çiçeği.

• AÇAR

  f. İştah açmaya yarayan turşu v.s. * İnişli yokuşlu yer. * Karıştırılmış, birleştirilmiş.

• AÇI

  (Bak: Zâviye)

• AÇKI

  Cilâ, perdah, lostra.

• AÇKICI

  Cilâ ve perdah veren sanatkâr.

• AD

  İsim, nam, şöhret, şan, itibar, haysiyet.

• ADA

  Etrafı su ile çevrili kara parçası. * Etrafı yollarla çevrili arsa ve binalar takımı.

• ADA

  Gr : Kendinden sonra gelen ismi cerreder. Harf-i cerr'dir. "...den başka, ...den gayrı" mânasına gelir. (Bak: Mâadâ)

• A'DA

  En zâlim, en çok düşmanlık eden.