1. Yelin kaldırdığı toz. 2. Fırtına, kasırga. 3....
Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Eli veya kolu sakat kimse.
1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbi...
Dinin müjdesi.
Seven, âşık.
Amacına, isteğine kavuşmuş, erişmiş olan kimse.
1. Birkaç türü birleşince çeşitli kimyasal bileşik...
Uygun bulma, onaylama.
"Üstün ol, baş ol" anlamında kullanılan bir ad.
1. El işlerinde usta, dikkatli, becerikli kimse....
Sevinen kimse.
Tan vakti gibi uğurlu olan.
Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Şehrin yöneticisi, hâkimi. - bk. Orhan
Özünde yiğit olan kimse.
Ateşli, canlı yaradılışta olan kimse.
Çocuğun ensesindeki saçlar, perçem.
Verimli.
Doğan, dünyaya gelen hükümdar.