P Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. P Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• P

  Osmanlı alfabesinin üçüncü harfi olup, ebced hesâbında "b" harfi gibi iki sayısına tekabül eder.

• PÂ (PÂY)

  f. Ayak. * Takat, mukavemet. * İz.

• PÂ-BEND

  Ayak bağı. Köstek. Ayağa vurulan zincir. * Engel, mâni.

• PÂ-BEND-İ TERAKKİ

  İlerlemeğe mâni olan zincir, köstek.

• PÂ-BERCÂ

  Ayağı yerde demek olan bu tâbir, mecaz yoliyle kaim, sabit, berkarar, daim, bâki mânâlarında da kullanılır.

• PÂ-BERCÂ-Yİ HAREKET

  Hareket etmek üzere bulunan, âmâde.

• PÂ-BE-RİKÂB

  Hareket etmek üzere olan.

• PÂ-BESTE

  f. Ayağı bağlı. Hareketsiz.

• PÂ-BUS

  f. Ayak öpen.

• PÂ-BÜREHNE

  f. Yalın ayak.

• PÂ-CÂME

  f. Şalvar, don, çakşır. Pijama.

• PAÇAN

  f. Saçan, saçıcı.

• PAÇAVRE

  f. Paçavra, kirli bez.

• PA-ÇE

  f. Küçük ayak. Pantolon, şalvar gibi şeylerin dizden aşağı olan kısmı. Paça. * Koyun, keçi ve sığır ayağı. * Koyun, keçi ve sığır ayağından yapılan yemek.

• PAÇEK

  f. Tezek, mayıs.

• PAÇENG

  f. Küçük pencere. * Baca, menfez delik.

• PA-ÇİLE

  f. Karda yürüyüp yol açmak gayesiyle ayağa giyilen bir çeşit ayakkabı.

• PAD

  f. Saklayan, hıfzeden. * Büyük, ulu. * Bekleyen, muhafaza eden, koruyan.

• PA-DAM

  f. (Ayaktan yakalayan) Kuş tuzağı.

• PADAŞ

  (C.: Padaşân) f. Mükâfat, ecr. * Yoldaş. Yol arkadaşı.

• PADAŞÂN

  (Padaş. C.) f. Arkadaşlar, ayakdaşlar. * Mükâfatlar.

• PADAV

  f. Kocakarı.

• PADE

  f. Eşek ve sığır sürüsü. * Çoban sopası. * Yayla.

• PADERGİL

  (Pâ-der-gil) f. Ayağı çamurda. * Mc: Davranamaz. * Sıkıntıda.

• PADERHAVA

  (Pâ-der-hava) f. Ayağı havada. * Mc: Temelsiz, çürük.

• PADERİKAL

  (Pâ-der-ikal) f. Ayağı köstekli, ayağı bağlı, hareketsiz.

• PADERPA

  (Pâ-der-pâ) : f. Ayak ayağa. Yanyana.

• PA-DEŞ

  f. Mükâfat.

• PADGÂNE

  f. Yüksek dam. * Kapı içinde olan pencere.

• PADİŞAH

  (Pâdşâh) f. Büyük hükümdar, sultan. Cihan sahibi. Zararı def' eden, ıslah eden, muslih.

• PADİŞAH-I SÂNİ

  İkinci padişah.

• PADİŞAHÎ

  f. Padişahla ilgili, padişaha ait.

• PADZEHR

  f. Panzehir.

• PAFERSUD

  (Pâ-fersud) f. Ayağı incinmiş, aşınmış olan.

• PAGANDE

  f. Atılmış pamuk. * Atılmış pamuktan yapma yumak.

• PAGUŞ

  f. Suya dalma.

• PA-HAST

  f. Ayak altında kalmış, çiğnenmiş olan.

• PAJEH

  f. İnleme, inilti.

• PAJİR

  f. Panzehir.

• PAK

  f. Temiz, saf, katıksız. Hep, tamam, mübarek, kudsi.

• PAKAN

  (Pâk. C.) f. Temizler, pâklar. * Mc: Veliler, evliya.

• PAKÂR

  f. Tahsildar.

• PAKÂRÎ

  f. Tahsildarlık.

• PAK-BAZ

  (C.: Pâk-bâzân) f. Temiz oynayan. * Mc: Sadakatli âşık.

• PAKDAMEN

  f. Eteği temiz. * Mc: Namuslu.

• PAK-DAMENÎ

  f. "Eteği temiz oluş" * Mc: Namusluluk.

• PAKEND

  f. Yakut. * şarap, bâde.

• PAKİ

  f. Temizlik, paklık. * Ustura.

• PAKİZE

  f. Temiz, pak. Lekesiz. Hâlis, saf, katıksız.

• PAK-MEŞREB

  Gidişi, yaratılışı temiz. İyi huylu olan.